در منابع طب سنتی ایرانی دو نوع کلی دارد کبیر و صغیر(هیل بوا) و قوت آن تا سه سال باقی می‌ماند. هل از جمله ادویه عطریه طیبة الرائحة است مانند قرنفل و دارچینی و سنبل و عود و مصطکی و مانند اینها. هل درختی است از خانواده زنجبیل و به صورت وحشی و پرورشی به عمل می‌آید. این گیاه در مناطق کوهستانی و زیر سایه درختان رشد می‌کند. هل سیاه نیز همچون هل سبز از خانواده زنجبیل است اما استفاده از هل به‌عنوان ادویه در ایران بیشتر به صورت هل سبز می‌باشد. هل سبز را به عنوان هل واقعی می شناسیم که در اغلب دستورهای غذایی از این نوع هل استفاده می‌شود. مصرف هل سبز نسبت به هل سیاه و هل سفید رواج بیشتری دارد و برای طعم دار نمودن انواع غذاهای شور و شیرین کاربرد دارد. شما می‌توانید از هل سبز برای طعم دار کردن انواع نوشیدنی مانند چای و قهوه استفاده کنید. برای تهیه قهوه همراه با هل، کافی است یک یا دو عدد دانه هل سبز کامل را همراه با دانه های قهوه خود آسیاب کرده و سپس ترکیب حاصل را به همان روشی که برای تهیه قهوه به کار می برید، دم کنید. برای خوش عطر و طعم شدن چای نیز می‌توان یک عدد هل را کمی باز کرده و درون قوری چای انداخت تا همراه با آن دم کشیده و عطر خود را آزاد کند.