خربق سیاه
50 گرم |
|
---|
خربق سیاه گیاهی علفی، دارای ریشه ضخیم و ساقهای تا حدود یک متر، گلهای زنگوله مانند سبز یا سفید مایل به صورتی با کنارههای قرمز، و موسم گلدهی این گیاه از پانزدهم دی تا فروردین است. ریشههای تیره رنگ و انبوه این گیاه خاصیت پزشکی دارد. رنگ ریشه، وجه تسمیه این گیاه است. خربق سفید، گیاهی علفی، پایا، دارای ریزوم نسبتآ ضخیم و پوشیده شده از ریشه و ساقهای به ارتفاع یک متر است با برگهای متناوب، بزرگ، گلهایی به رنگ سفید مایل به زرد یا مایل به سبز و به صورت خوشهای که در انتهای ساقه جمع میشوند. موسم گلدهی این گیاه تیر و مرداد است. قسمت مورد استفاده این گیاه در پزشکی، ریزوم آن است. پراکندگی این دو گیاه را در جنوب و مرکز اروپا و نقاط معتدله آسیا گزارش کردهاند. هیچ نمونهای از این دو گیاه در ایران یافت نشده است.
طبیعت: خیلی گرم و خشک
خواص:
1-ریشه خربق ضد کرم معده می باشد.
2-ریشه خربق خاصیت قاعده آور دارد.
3-ریشه خربق رافع رطوبت بدن می باشد.
4-ریشه خربق نزول آب در چشم را بند می آورد.
5-ریشه خربق برای بی حسی موضعی کاربرد دارد.
6-ریشه خربق برای رفع آلات مثانه و رحم نافع است.
7-ریشه خربق برای بیماری های پوست موثر می باشد.
8-ریشه خربق برای رفع آلات داخل شکم مفید می باشد.
9-ریشه خربق برای پاک کردن اخلاط 30نه مفید می باشد.
10-ریشه خربق برای استسقا و بیماری های سرد بسیار مفید است.
11-ریشه خربق مسهل قوی سودا و بلغم و صفرای آمیخته با بلغم است.
12-ریشه خربق برای موارد فلج ناگهانی ناشی از خونریزی مغزی تجویز می شود.
13-ریشه خربق مثل مکمل های پزشکی تقویت قلبی است و اثر آن شبیه دیژیتالیس می باشد
مصلح:
1-پونه
2-کتیرا
3-مصطکی
طریقه مصرف:
1-بصورت پودر شده و خوراکی
اگر آن را چند روز در مواد قندی بخیسانند و یا با جو پوست گرفته و یا عدس در آب جوشانیده و آب آن را بخورند ضرر آن کمتر است و تنقیه آن کم ضرر است.
منع مصرف:
1-مصرف بیش از اندازه آن برای کلیه نیز مضر است.
2-دارای چند آلکالوئید است که برای انسان و دام سمی است و سبب استفراغ و افت فشار خون می شود.
3-مقدار خوراکی آن 1-2 گرم است. خوردن حدود 10 گرم آن مهلک است به علت سمی بودن گیاه مصرف آن باید زیر نظر پزشک انجام گیرد.
4-مقادیر زیاد آن علایم پیچیده مسمومیت همراه با مالیخولیا، اسهال، گرفتگی عضلات، ناراحتی های قلبی و غیره ایجاد می کند.