جاوی سرخ که نام های دیگر آن  عسل اللبنی، میعه، لبان جائی، بخورجاوی وعسلبند می باشد.صمغ درختی است که شبیه سنگ های معدنی است و به صورت جامد و حالت سنگ مانند دارد و یکی از قدیمی ترین صمغ های کشف شده توسط بشر می باشد. جاوی قرمز به عنوان یک بخور خوشبو و پرخاصیت قدمتی به تاریخ تمدن دارد. هزاران سال است که از این بخور در بسیاری از ادیان و فرهنگ ها عمدتا برای اهداف تشریفاتی و تصفیه کننده هوا استفاده می شده است، البته هنوز هم استفاده می شود. به دلیل رایحه های شگفت انگیزی که منتشر می کند محبوب است. از آنجا که بخور جاوی خالص ترین نوع بخور است، برای اثرگذاری فقط به مقدار کمی از آن نیاز است. جاوی انواع مختلفی دارد و بیشتر به رنگ های  سفید، سیاه، سرخ و سبز می باشند. البته در بازار انواع دیگر جاوی دیده می‌شود که دست ساز بوده و کیفیت مرغوبی ندارد و نتیجه مطلوبی هم ندارند .