طبیعت: سرد و خشک

خواص:
1-اگر گرد گل ها را دود کنند برای رفع سرفه و تنگی نفس نافع است،
2-در استعمال خارجی جوشانده گرد گل ها برای انواع بیماری های جلدی نافع است.
استفاده می کنند.
3-اگر برگ های آن بصورت خشک کرده و کوبیده و مانند توتون و تنباکو دود کنند برای تسکین بیماری آسم بسیار موثر است.
4-برگ های گیاه در موارد زیادی به عنوان مسکن، علاج درد، تحلیل ورم و رسانیدن دمل و ورم به کار می رود. در مواردی که از برگ های تاتوره درختی به عنوان مسکن استفاده می شود.
5- برخی از اطبا تاتوره را برای شست و شوی پاهای ورم کرده و پایین افتادگی و بیرون افتادگی رکتوم
مصرف این گیاه یا تخم این گیاه یا گل این گیاه برای سرماخوردگی و اختلالات اعصاب مفید است.
6-تاتوره درختی و گیاه شاهدانه را به نسبت مساوی در سرکه رقیق مخلوط می کنند، آشامیدنی بی حس کننده ای به دست می آید. این ماده در طب قدیم عمل های جراحی جزیی و یا برای سوزاندن محل جراحات بعنوان بی حس کننده استفاده می شد.

مصلح:
مغز ریشه شیرین بیان

طریقه مصرف:
1-بصورت خوراکی
2-بصورت ضماد و موضعی
3-بصورت عصاره و روغن گیری
4-بصورت دود کرده و استنشاقی

منع مصرف:
1-هشدار هشدار هشدار بدون مجوز طبیب مصرف نگردد.
اگر به علت کمی بی احتیاطی یا دستپاچگی زاید بر حد مجاز مصرف شده و مسمومیت ایجاد شود برای رفع مسمومیت می توان از مغز ریشه شیرین بیان استفاده نمود زیرا ضد سم موثری برای این گونه مسمومیت می باشد. علایم مسمومیت تاتوره گرفتگی عضلات، اغما، هذیان و فلج سیستم مرکزی ریوی است.