طبیعت: گرم و خشک

خواص:
1-تخم کرچک قاعده آور می باشد.
2-تخم کرچک مسهل قوی می باشد.
3-تخم کرچک پاک کننده عروق می باشد.
4-تخم کرچک محلل قوی خلط سرد است.
5-تخم کرچک موجب رفع یبوست می شود.
6-تخم کرچک موجب تقویت اعصاب می شود.
7-تخم کرچک موجب مداوای سر درد می شود.
8-تخم کرچک برای قطع خونریزی مطلوب می باشد.
9-تخم کرچک تسکین درد و نیز مداوای استسقا می باشد.
10-تخم کرچک برای دردهای پشت و مثانه، قولنج، بواسیر موثر می باشد.
11-تخم کرچک موجب تحلیل ورم ها (از جمله ورم نقرس و مفاصل) می شود.
12-تخم کرچک برای بیماری های ناشی از سردی، تنگی نفس، سرفه های سرد موثر می باشد.
13-تخم کرچک برای سنگینی گوش و کری، خنازیر (غده های سختی که در زیر گلو و گردن به وجود می آیند) علاج می باشد.
14-تخم کرچک برای مشکل فلج و لقوه (نوعی بیماری که در صورت انسان باعث کج شدن لب، دهان و فک می شود.) و رعشه بسیار مطلوب و مفید می باشد.
15-تخم کرچک برای ناراحتی های پوستی، جوش و کورک، ورم پستان و باد سرخ (عفونت حاد پوست و نسوج زیر پوستی است که با تب و نشانه های عمومی همراه می باشد و در اثر آن ابتدا در یک نقطه بدن خارش ایجاد شده و کم کم قرمز، متورم و داغ می شود و روزهای بعد می‌ترکد و زرداب از آن خارج می‌شود) مورد مصرف قرار می گیرد.

مصلح:
1-صمغ
2-کتیرا

طریقه مصرف:
1-بصورت پودر و خوراکی بسیار بسیا ر جزئی
2-بصورت جوشانده و دم کرده و نوشیدنی
3-بصورت موضعی و ضماد و پماد لوسیون روغن

منع مصرف:
1-در مصرف دانه کرچک باید خیلی احتیاط کرد چون مست کننده و سمی است و ایجاد آشفتگی، تهوع و سلب اشتها می کند.
2-در صورت بلعیدن 3 تا 4 دانه ی کرچک در اطفال و 15دانه در بزرگسالان به دلیل دارا بودن پروتئین سمی ریسین کشنده می باشد. زیرا مصرف آن مواد سمی باعث انعقاد خون و پیدایش ضایعاتی در روده و همچنین احتقان شش و کبد می شود.
3-مصرف زیاد کرچک موجب بند آمدن ادرار، گرفتگی عضلات، رنگ پریدگی، لرزش و تشنج و مسمومیت می شود. که در صورت مسمومیت باید شخص را مجبور به استفراغ کرد.و با وسایلی حالت قی را ایجاد کرد و معده را تخلیه نمود.