طبیعت: معتدل

خواص:
1-مصرف این گیاه موجب کاهش وزن می شود.
2-مصرف این گیاه در دوران بارداری مفید می باشد.
3-مصرف این گیاه موجب رفع بوی بد دهان می شود.
4-مصرف این گیاه موجب حفظ سلامت چشم می باشد.
5-مصرف این گیاه موجب رفع التهابات پوست می شود.
6-مصرف این گیاه موجب رفع ناراحتی های کبدی می گردد.
7-مصرف این گیاه موجب رفع ناتوانی و مشکلات قوه باه می گردد.
8-مصرف این گیاه آرام بخش بوده و موجب رفع بی خوابی می شود.
9-مصرف این گیاه موجب جوانسازی و مرطوب سازی پوست می گردد.
10-مصرف این گیاه موجب رفع آکنه و جوش و لایه بردار پوست می باشد.
11-مصرف این گیاه موجب رفع گرمازدگی و بهبود اسهال خونی می شود.
12-مصرف این گیاه موجب تقویت دستگاه ایمنی و بهبود سرطان می شود.
13-مصرف این گیاه موجب سلامت و تقویت مو و افزایش رشد مو می گردد.
14-مصرف این گیاه موجب کاهش التهاب مثانه و سنگ شکن کلیه می باشد.
15-مصرف این گیاه موجب رفع افسردگی و رفع استرس و اضطراب می شود.
16-مصرف این گیاه موجب کنترل چربی پوست سر و کاهش شوره سر می شود.
17-مصرف این گیاه موجب کاهش علائم قاعدگی و کاهش علائم یائسگی می گردد.
18-مصرف این گیاه موجب رفع عفونت مجاری ادراری و عفونت های دیگر می گردد.
19-مصرف این گیاه موجب رفع چین و چروک پوست شده و پاک کننده پوست می باشد.
20-مصرف این گیاه تقویت کننده و قابض قابل توجهی بر روی سلول ها و مویرگ ها است.

مصلح:
1-کافور (مزاج گرم)
2-انیسون (مزاج سرد)

طریقه مصرف:
1-بصورت عطر
2-بصورت روغن
3-بصورت عرقیجات
4-بصورت عصاره (گلاب)
5-بصورت دمنوش و جوشانده
6-بصورت شربت و گلقند شکری و عسلی

منع مصرف:
1-برخی افراد به آن حساسیت پوستی وغذایی دارند و امکان دارد با تشدید علائم آلرژی مواجه شوند.
2-ویتامین C فراوان گل محمدی سبب افزایش جذب آهن شده و برای بیماران مبتلا به تالاسمی مضر است.
3-در دوران بارداری با احتیاط مصرف شود. چون ممکن است با واکنش های آلرژیک، استفراغ، اسهال یا یبوست به همراه داشته باشد.
4-از مصرف بیش از اندازه گل محمدی خودداری شود چون به دلیل ویتامین C فراوان موجود در آن سبب ابتلا فرد به سنگ کلیه خواهد شد.